Titel:
Voorstel voor een richtlijn van de Raad tot vaststelling van minimumnormen voor de opvang van asielzoekers in de lidstaten
Datum Raadsdocument: 22 mei 2001
nr. Raadsdocument: 9074/01
nr. Commissiedocument:
COM(2001)181 def
Eerstverantwoordelijke ministerie: JUST i.o.m. FIN, BZK, VWS, OC&W, SZW, BZ
Behandelingstraject in Brussel:
18 juni 2001 presentatie door de Commissie in de Groep Asiel. Daarna verder behandeling in deze Groep alsmede in het Strategisch Comité.
Consequenties voor EG-begroting in EURO (per jaar):
29.500 € per jaar, gedurende 6 jaren ten behoeve van de oprichting van een contact-comité. Het contact-comite moet de lidstaten onder meer ondersteunen bij de implementatie van de minimumnormen en het scheppen van de noodzakelijke voorwaarden voor het verwezenlijken van de doelstelling van de Europese Raad van Tampere.
Korte inhoud en doelstelling van het voorstel:
Dit voorstel maakt deel uit van een breder pakket aan maatregelen, zoals bijvoorbeeld harmonisering van de asielprocedure en het vaststellen van minimumnormen voor de toekenning of intrekking van de vluchtelingenstatus.[1] Doel van deze maatregelen is om te komen tot een evenwichtige verdeling van asielzoekers in de lidstaten. Door middel van het vaststellen van minimumnormen voor de opvang van asielzoekers in de lidstaten wordt beoogd ervoor te zorgen dat asielzoekers in de lidstaten vergelijkbare levensomstandigheden genieten, teneinde secundaire stromen van asielzoekers (doorstroming binnen
de lidstaten) te beperken. De minimumnormen hebben betrekking op de materiële en immateriële voorzieningen die in de lidstaten worden geboden aan asielzoekers, zoals:
- informatievoorziening over aanspraken en verplichtingen,
- de verstrekking van documenten,
- bewegingsvrijheid op het grondgebied,
- medische zorg,
- onderwijs- en opleidingsfaciliteiten,
- werk,
- huisvesting en
- financiële toelagen.
Gekozen is voor een richtlijn als rechtsinstrument, die, aldus de Commissie, de lidstaten de mogelijkheid laat om, met inachtneming van de minimumnormen, de meest geschikte vorm en methode te kiezen om de
richtlijn in hun nationale systeem in te passen.
Rechtsbasis van het voorstel:
Artikel 63, eerste alinea, punt 1, onder b, van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap.
Subsidiariteit, proportionaliteit, deregulering:
Positief. Vaststelling en implementatie van minimumnormen voor de opvang van asielzoekers is van belang in verband met de beperking van secundaire stromen van asielzoekers. Invoering van de minimumnormen ondersteunt bovendien de tenuitvoerlegging van de vaststelling van de staat die verantwoordelijk is voor de behandeling van het asielverzoek. Bovendien dragen de minimumnormen bij aan een beperking van het verschil in het niveau van voorzieningen dat in de lidstaten wordt geboden aan asielzoekers.
Nederlandse belangen:
Het Nederlandse belang bij minimumnormen voor de opvang van asielzoekers is gelegen in de verwachting dat de richtlijn mede zal bijdragen aan een vermindering van de relatieve verschillen tussen aantallen asielzoekers in de lidstaten. Met de richtlijn is eveneens beoogd secundaire asielstromen te voorkomen door middel van een eenduidige rechtspositie van asielzoekers in de lidstaten.
Consequenties voor nationale regelgeving/beleid c.q. decentrale overheden (betrokkenheid IPO/VNG):
Op basis van de voorliggende ontwerp-richtlijn worden geen implementatieproblemen verwacht voor de overige overheden aangezien implementatie van de minimumnormen zoals voorgesteld in de ontwerprichtlijn niet zal leiden tot uitvoeringslasten voor de overige overheden.
Rol EP in de besluitvormingsprocedure: Adviesrecht
